#08 Zielone płuca Siewierza

Siewierz jest jedną z najstarszych miejscowości w regionie. Przyciąga turystów malowniczymi ruinami zamku biskupiego. Przez lata brakowało tu jednak dobrze zorganizowanych terenów zielonych. Miejski park był mocno zdewastowany i zaniedbany. Chcieliśmy to zmienić i jednocześnie zadbać o ochronę różnorodności biologicznej doliny rzek Przemszy i Brynicy.

Do rozmów o przyszłości parku zaprosiliśmy mieszkańców. Zależało nam bowiem, by mieli wpływ na miejsce, które służyć będzie ich wypoczynkowi i rekreacji. Dopiero gdy koncepcja była gotowa, wystąpiliśmy o unijne dofinansowanie.

Dzięki dotacji na nieużytkowanym dotychczas terenie stworzyliśmy atrakcyjną przestrzeń, wykorzystującą naturalne walory parku malowniczo położonego nad rzeką Przemszą. W ramach prac rewitalizacyjnych powstały ścieżki spacerowe i rowerowe, siłownia zewnętrzna, plac zabaw dla dzieci. Pojawiły się też elementy małej architektury oraz nowoczesne oświetlenie. Atutem parku jest plenerowy Ośrodek Edukacji Ekologicznej, w którym mieszkańcy, niezależnie od wieku, mogą poznawać lokalną przyrodę na specjalnie przygotowanych tablicach informacyjnych. Na najmłodszych czekają edukacyjne gry plenerowe, wprowadzające w niezwykły świat flory i fauny. Zadbaliśmy również o ochronę lokalnych siedlisk przyrodniczych. W tym celu utworzyliśmy specjalny użytek ekologiczny.

Siewierski park jest dziś wizytówką miasta. Tętni życiem niezależnie od pory roku. To miejsce spacerów i wypoczynku całych rodzin. Na terenie ośrodka edukacji ekologicznej w wyznaczonym miejscu można rozpalić ognisko i zrobić piknik. W parku odbywają się plenerowe lekcje biologii.

Spotykają się tu też na prelekcjach członkowie Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Zimą najmłodsi mogą poszaleć na sankach, zjeżdżając ze sztucznych górek.

Rewitalizacja miejskiego parku spotkała się z uznaniem nie tylko mieszkańców, ale też jury, które w plebiscycie Najlepsza Przestrzeń Publiczna Województwa Śląskiego 2020 przyznało parkowi zaszczytne wyróżnienie w kategorii „przestrzeń publiczna”.

Przez lata park miejski był dziko rosnącym lasem, bez żadnej infrastruktury, więc mało kto z niego korzystał. Na szczęście się to zmieniło. Po przeprowadzeniu prac rewitalizacyjnych zyskaliśmy park z prawdziwego zdarzenia. Cieszę się, że ingerencja w środowisko była minimalna, tylko na tyle, by stworzyć przyjazne zaplecze dla mieszkańców. Dzięki temu zachowano unikatowe walory lokalnej przyrody z leśnym poszyciem, roślinnością i zwierzętami. Z biologicznego punktu widzenia to naprawdę przepiękne tereny zielone. Do parku przychodzę z mężem na spacery. Ciche leśne zakątki, nadbrzeża Przemszy są idealnym miejscem, gdzie można wypocząć z dala od miejskiego zgiełku. Zabieram tutaj też swoich uczniów. Ponieważ uczę biologii w szkole podstawowej, park jest dla mnie idealną przestrzenią na lekcje w terenie. Dzieci uczą się tu rozpoznawać drzewa, krzewy i rośliny zielne, poznają też podstawowe zagadnienia biologiczne. Plenerowy Ośrodek Edukacji Ekologicznej pozwala mi z kolei prowadzić ciekawe warsztaty. Do dyspozycji mam świetnie opracowane tablice informacyjne. Jest tu też sporo gier edukacyjnych, a jak wiadomo, najlepsze efekty przynosi nauka przez zabawę. Rewitalizacja parku znacznie podniosła atrakcyjność miasta. Turyści przyjeżdżają tu już nie tylko, by zwiedzić zamek, ale również aktywnie spędzić czas w parku. Siłownia, plac zabaw, miejsce, gdzie można przeprowadzić akustyczne doświadczenia, świetnie przygotowane ścieżki rowerowe – naprawdę nie można się tu nudzić. Myślę, że niejedna większa miejscowość może nam pozazdrościć tak dobrze zorganizowanej przestrzeni.

Ponieważ w mieście borykamy się z problemem smogu, mocno zalesiony park w pewnym stopniu niweluje negatywne skutki zanieczyszczenia powietrza. To nasze zielone płuca, dostarczające sporo życiodajnego tlenu. A w upalne dni idealne miejsce, by schronić się przed skwarem. Moim marzeniem jest, by teren parku jeszcze bardziej się powiększył, oczywiście z zachowaniem jego unikatowych walorów, bo człowiek w świecie natury jest tylko gościem.