Serwis Regionalnego Programu
Województwa Śląskiego
RPO WSL 2014-2020

Idea Światowego Dnia Świadomości Dostępności (Global Accessibility Awareness Day, skr. GAAD) sięga początków 2011 roku. Amerykański twórca stron internetowych – Joe Devon (pomysłodawca i współtwórca GAAD) zwrócił wówczas uwagę na fakt, że projektanci stron przykładają zbyt wielką wagę do ich estetyki, często zapominając o użyteczności.

Tylko w Polsce żyje około 5 milionów osób dotkniętych różnego typu niepełnosprawnościami. Niestety wciąż częstokroć padają oni ofiarą wykluczenia cyfrowego, w przypadkach gdy nie są w stanie skorzystać ze strony lub aplikacji ze względu na ich niedostępność. Na szczęście m.in. dzięki takim wydarzeniom jak GAAD z roku na rok obserwujemy wzrost świadomości tego problemu zarówno wśród twórców, jaki i użytkowników stron internetowych.

WCAG

Sam temat dostępności stron internetowych nie jest niczym nowym. Pierwsze próby umożliwienia wydajnego korzystania z sieci osóbom z niepełnosprawnościami podjęto jeszcze pod koniec XX wieku. W roku 1999 światło dzienne ujrzał dokument WCAG 1.0, wyznaczający pierwsze standardy dostępności stron internetowych. Postęp technologiczny w dziedzinie tworzenia stron i aplikacji internetowych zmusił autorów do rozwinięcia tych standardów i wydania w roku 2008 dokumentu WCAG 2.0. W 2012 roku wytyczne WCAG uzyskały status międzynarodowej normy ISO. Od tego samego roku minimalny zestaw wymagań dostępności zaczął obowiązywać również w Polsce, a podmioty realizujące zadania publiczne zobowiązały się do dostosowania swoich serwisów internetowych do standardu WCAG 2.0 do 2015 roku. Obecnie trwają prace nad kolejną aktualizacją standardów dostępności, roboczo nazwaną WCAG 2.1.

Dlaczego dostępność stron jest ważna?

Różne rodzaje niepełnosprawności w różny sposób ograniczają odbiór treści na stronach internetowych. Przykładowo:

• jeżeli na stronie internetowej nie zastosowano tekstów alternatywnych do zdjęć i obrazów, osoby niewidome i niedowidzące częstokroć nie będą w stanie odczytać ważnych dla nich informacji;
• jeżeli do plików wideo na stronie nie zostały dodane napisy, osoba niesłysząca nie będzie mogła niczego zrozumieć;
• jeżeli strona nie będzie umożliwiała nawigacji przy pomocy klawiatury, osoba z niedowładem ręki (niemogąca korzystać z myszy) nię zdoła z niej skorzystać.

Przykłady można mnożyć. Jednak dostosowanie strony internetowej do standardu WCAG 2.0 tego typu problemy całkowicie eliminuje. Dlatego ważne jest, by twórcy stron internetowych mieli świadomość tego, że to, co dla większości działa, dla osób z niepełnosprawnościami może być całkowicie nieużyteczne.

Więcej informacji na temat dostępności stron można znaleźć TUTAJ.