Serwis Regionalnego Programu
Województwa Śląskiego
RPO WSL 2014-2020

Weryfikacja statusu

W projektach realizowanych na rzecz osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym ocena spełnienia kryteriów kwalifikujących do objęcia wsparciem następuje poprzez potwierdzenie/weryfikację statusu na podstawie:

• oświadczenia uczestnika (z pouczeniem o odpowiedzialności za składanie oświadczeń niezgodnych z prawdą)
  lub
• zaświadczenia właściwej instytucji, co wynika bezpośrednio z zapisów Załącznika nr 2 (WLWK EFS) do Wytycznych w zakresie monitorowania postępu rzeczowego realizacji programów operacyjnych na lata 2014-2020 (dalej: wytyczne ds. monitorowania).

Dane uczestników zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem, dotyczące ich statusu na rynku pracy w momencie rozpoczęcia udziału w projekcie, są możliwe do potwierdzenia w następujący sposób:

• w przypadku osób bezrobotnych zarejestrowanych – zaświadczenie właściwego PUP;
• w przypadku osób biernych zawodowo – informacja z ZUS o przebiegu ubezpieczeń społecznych.

Rekomendacja

Instytucja Zarządzająca zaleca, aby oświadczenia uczestników dotyczące zadeklarowanego przez nich statusu bezrobotnego/nieaktywnego zawodowo, uprawniające do uczestnictwa w projekcie, weryfikowane były na podstawie zaświadczeń odpowiednich instytucji.

• Powyższe zalecenie wynika z doświadczeń po odbytych audytach i kontrolach, w efekcie których (oraz w kontekście zapisów Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020) IZ RPO WSL za najpewniejszy sposób potwierdzania statusu uczestnika w projekcie uznaje ten dokonany na podstawie zaświadczeń właściwych instytucji.
  
  
• Potwierdzanie przez beneficjentów statusu uczestników na podstawie zaświadczeń jest najlepszym zabezpieczeniem kwalifikowalności uczestników, a w konsekwencji kwalifikowalności wydatków poniesionych na ich rzecz w ramach projektu. Zaświadczenia mogą być wymagane podczas kontroli i audytów dokonywanych przez inne niż IZ RPO uprawnione podmioty, a uzyskanie ich na wniosek samego beneficjenta może okazać się niemożliwe.
  
  
• Posiadanie zaświadczeń niweluje ryzyko dla beneficjenta związane ze złożeniem nieprawdziwych oświadczeń np. z uwagi na niewiedzę uczestników projektu, co do swojego formalnego statusu na rynku pracy. Natomiast brak dokumentów może stać się podstawą do uznania za niekwalifikowalne wydatków związanych z uczestnikami, których status weryfikowany był jedynie na podstawie oświadczeń w toku czynności kontrolnych uznanych za niezgodne ze stanem faktycznym.
  
  
• W opinii IZ zaświadczenia powinny być wymagane wtedy, gdy beneficjent nie może zweryfikować prawdziwości oświadczenia poprzez dostępne mu dokumenty źródłowe (własne lub dostarczone przez uczestników) lub rejestry (także ogólnodostępne).
  
  
• Beneficjent rozpoczynający projekt powinien wymagać takich zaświadczeń najpóźniej przed przystąpieniem do pierwszej formy wsparcia (chyba że wytyczne ds. monitorowania inaczej definiują moment rozpoczęcia udziału w projekcie), a w przypadku projektów trwających, zobowiązać uczestników do ich niezwłocznego dostarczenia.