Informacja dla beneficjentów dot. opisu przedmiotu zamówienia
Audyt Komisji Europejskiej
W raporcie z misji audytowej KE (nr REGC414PL0172), która odbyła się między 14 a 23 października 2019 r., wskazano przypadki specyfikacji technicznej, zawierającej odwołania do norm krajowych bez użycia wyrażenia „lub równoważne”.
Przypominamy, że dokumenty z postępowania, szczególnie te w zakresie opisu przedmiotu zamówienia, winny spełniać warunki określone w:
- art. 42 i art. 18 ust. 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r.
w sprawie zamówień publicznych,
uchylającej dyrektywę 2004/18/WE (Dz. Urz. UE L 94 z 28.3.2014 r., str. 65, z późn. zm.)
lub
- art. 60 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r.
w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych,
uchylającej dyrektywę 2004/17/WE (Dz. Urz. UE L 94 z 28.3.2014 r., str. 243, z późn. zm.) dotyczących stosowania specyfikacji technicznych.
Co to oznacza dla beneficjenta?
1. Jeżeli instytucja zamawiająca opisuje przedmiot zamówienia przez odniesienie do:
- norm (nawet PN:EN),
- europejskich ocen technicznych,
- aprobat,
- specyfikacji technicznych i systemów referencji technicznych,
zamawiający jest zobowiązany nie tylko wskazać, że dopuszcza rozwiązania równoważne opisywanym, ale odniesieniu takiemu winny zawsze towarzyszyć wyrazy "lub równoważne" (zobacz: podstawa prawna art. 42 ust. 3 dyrektywy 2014/24/UE).
2. Podobnie, gdy instytucja zamawiająca opisuje przedmiot zamówienia przez odniesienie do:
- konkretnej marki lub źródła,
- szczególnego procesu, który charakteryzuje produkty lub usługi dostarczane przez konkretnego wykonawcę,
- znaku handlowego, patentu, typu bądź konkretnego pochodzenia lub produkcji,
zamawiający jest zobowiązany nie tylko wskazać, że dopuszcza rozwiązania równoważne opisywanym, ale odniesieniu takiemu winny zawsze towarzyszyć wyrazy "lub równoważne" (zobacz: podstawa prawna art. 42 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE).
Zgodnie z raportem z audytu KE nr REGC414PL0172:
Podstawa prawna
Art. 42 ust. 3 dyrektywy 2014/24/UE:
„Bez uszczerbku dla wiążących krajowych przepisów technicznych, w zakresie, w jakim są one zgodne z prawem unijnym, specyfikacje techniczne formułuje się w jeden z poniższych sposobów:
- (…)
- poprzez odniesienie do specyfikacji technicznych oraz, w kolejności preferencji do: norm krajowych przenoszących normy europejskie, europejskich ocen technicznych, wspólnych specyfikacji technicznych, norm międzynarodowych, innych systemów referencji technicznych ustanowionych przez europejskie organy normalizacyjne lub – w przypadku ich braku – do norm krajowych, krajowych aprobat technicznych lub krajowych specyfikacji technicznych dotyczących projektowania, wyliczeń i realizacji robót budowlanych oraz wykorzystania dostaw; każdemu odniesieniu towarzyszą słowa „lub równoważne”;
- (…)
- (…)”
Tożsamy zapis znajduje się w art. 60 dyrektywy 2014/25/UE. Na grunt prawa polskiego powyższe uregulowania zostały przeniesione w art. 30 Ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1843, dalej: Pzp).
Art. 42 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE oraz art. 60 dyrektywy 2014/25/EU:
„Jeżeli nie uzasadnia tego przedmiot zamówienia, specyfikacje techniczne nie zawierają odniesienia do konkretnej marki lub źródła, ani do szczególnego procesu, który charakteryzuje produkty lub usługi dostarczane przez konkretnego wykonawcę, ani do znaku handlowego, patentu, typu bądź konkretnego pochodzenia lub produkcji, które to odniesienie mogłoby prowadzić do uprzywilejowania lub wyeliminowania pewnych przedsiębiorstw lub produktów. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się stosowanie takich odniesień, jeżeli niemożliwe jest opisanie przedmiotu zamówienia w wystarczająco precyzyjny i zrozumiały sposób zgodnie z ust. 3. Takim odniesieniom towarzyszą słowa „lub równoważne”.
Na grunt prawa polskiego powyższą regulację przenosi art. 29 ustawy Pzp.